zondag 25 januari 2009

We zien wel, is het niet?

Nog 2 te gaan en ik ben er vanaf! En het mag wel ook hoor, want wat duurt het lang! Ik ben nu al 5 weken aan het leren leren leren!!! Whaaaaaa!!!!

De letters achtervolgen me op straten, de woorden in mijn dromen, de zinnen in mijn hoofd. Maar dan zit ik daar, in een grote zaal, allemaal krakende stoelen en zuchtende mensen rond me heen. En letters, woorden, zinnen ontglippen me en mijn hoofd is leeg... Geen woord kan ik schrijven op het blad papier dat voor me ligt...

Hehe, nee, grapje, zo erg is het niet. Hoewel ik er geen gedacht van kan vormen hoe ik het gedaan heb, heb ik meestal wel overal alles kunnen invullen. Nu enkel nog hopen dat het het goede antwoord was. Maandag nog eentje en woensdag, dan ben ik er vanaf, van mijn eerste examenperiode van de hogeschool. Ik hoop dat ik het er goed vanaf heb gebracht, maar ik durf een uitspraken maken. We zien wel, is het niet.

En nog groot nieuws!!! Misschien wordt zomer 2009 toch geen 'normale' zomer. Normaal ging ik niet kijken om een zendingsreis te maken, maar het is toch begonnen kriebelen en "toeval" (jaja.. toeval, uhum) heeft me geconfronteerd om toch iets te gaan doen... En nu is er een petieterig klein mini kansje dat ik heel misschien deze zomer voor twee weekjes naar Oekraïne zou gaan om te werken onder de straatkinderen. Maar de kans is nog heel miniem. We zien wel, is het niet?

En nog iets, maar het staat ook nog niet vast: ik ga misschien deze zomer leiding geven op een kamp voor christelijke kindjes met een matig tot ernstige handicap. Ik doe nu een animatorcursus van de EJV en dat zou misschien mijn stageplaats kunnen zijn. Let us hope and pray it will be. We zien wel, is het niet?

Zo, maar ik ga slapen. Ik hoop snel terug te kunnen schrijven, met interessante informatie (is het dan ooit al interessant geweest?). We zien wel, is het niet?

donderdag 8 januari 2009

Psalm 8

Een probeerseltje: een psalm in dichtvorm omzetten:

Hoe machtig is Uw naam, Oh Heer,
U die aan de hemel Uw luister toont, elke keer.
Met de stemmen van alle kinderen uit alle landen,
Bouwt U een macht op tegen wraak en verzet van Uw vijanden

Wat een wonderen die ik zie
- de sterren en de maan -
Als ik naar de hemel kijk,
Wat is dan een mens,
Dat U niet van zijn zijde wijkt?

Dankzij U, mochten we bijna als een god
- gekroond met glans en glorie - leven.
Ons hebt U het werk van Uw eigen handen gegeven.
Dieren van veld en al het vee,
Vogels aan de hemel, vissen in de zee.

Hoe machtig is Uw naam op heel de aard, Oh Heer.
Dit zal ik zeggen, keer op keer.
.
In het Engels is het toch soms zoveel mooier hé, er straalt soms zoveel meer kracht uit, zoals bovenstaand vers. (Dit even terzijde hoor)

dinsdag 6 januari 2009

What's going on?

Hoi lieve mensjes,
Alles goed met jullie?
Whiii, mijn eerst blogbericht in 2009!! Niet dat het interessant zal worden hoor, naja.
Ik zit voor de eerste keer in mijn blok!! Whaaaaaaa, spannend!!!!!!! Streeeeeeeesssssssss!! Ja, ik ben volop aan het stressen! Ik zie de ergste scenario's voor me, dat ik voor niets geslaagd zal zijn. Ik weet het, ik mag zo niet denken, optimistisch blijven, maar ik kan dat beeld gewoon niet loslaten! Maar foert, ik ga jullie hier ook niet mee lastig vallen. Ik begin volgende week maandag trouwens, gebed is altijd welkom, mijn mede-believertjes.

Vandaag had ik weer een lumineus idee! Mijn deur van peda (≈ kot) volplakken met post-itjes! Geweldig toch. Natuurlijk geen lege, maar gewoon met mooie tekstjes, of ik laat andere mensen er iets op schrijven. Nu zal ik nooit meer met een dipje m'n kamer uitkomen, want mijn deur zal vol te staan met positieve dingetjes =D.

Zow, moet ik nog iets zeggen? Ben vandaag 3 maand samen met mijn vriend =D wat gaat het snel, maar de liefde/verliefdheid groeit alleen nog maar =D Ik hou heel veel van hem!

Zo, ik ga nu nog ff ontspannen en dan slapen, want morgen wordt terug een blokdag!
Lieve groetjes, ikke

maandag 29 december 2008

Wat een prachtig leven

Mijn hoofd tolt
Een raar gevoel in mijn buik
Klamme handen
Geen woord komt uit mijn mond
En ik denk alleen nog maar aan jou
Alsof jij alles bepaalt

Jij bent diegene
Die mijn leven heeft veranderd
Jij bent het
Die mijn leven op z’n kop heeft gezet
Jij bent de reden
Waardoor alles anders werd

Liefdesmuziek in mijn hoofd
Vlinders in mijn buik
Handen die naar de jouwe grijpen
Woorden worden vervangen door een zoen
Wat een prachtig leven

zaterdag 27 december 2008

Merry christmas!!!

Oeps, ik ben natuurlijk weer veel te laat, maar ik wil jullie toch nog een vrolijk kerst toewensen. Misschien zou ik gewoon jullie beter een gelukkig Nieuwjaar toewensen? Naja, dan zal ik dat nu ook even doen, nu ik toch bezig ben: happy Newyear!!!

zondag 7 december 2008

*Jealousy*

Ik heb het gevoel dat iedereen rondom me kan schrijven. Gedichten, verhalen, schrijfseltjes. En ik... ik word dan jaloers omdat zij kunnen wat ik niet kan, maar doodgraag zou willen kunnen. Dan heb ik mijn pen vast, net boven een blad papier. En ik wacht, op inspiratie, op woorden, op zinnen. Niets. En al snel leg ik mijn pen neer en probeer ik me met iets anders bezig te houden. En als ik dan lees wat andere mensen geschreven hebben, dant wordt ik echt zo jaloers. Soms moet ik echt bewust zeggen dat ik bepaalde dingen niet ga lezen, omdat ik dan echt in een dipje terechtkom. En dan geraak ik nog meer gefrustreerd dat ik niet schrijven kan.
Sorry, niet op letten. Ik moest me even afreageren.

donderdag 4 december 2008

Katrien

For some people
You were just a girl
Some one they'd ever know
But for me
You were so special
A one of a kind
A real friend
But now you're gone
Away from here
You couldn't stay
And I wish it wasn't true
'Cause it hurts so much
But we have to accept it
We have to believe
You are gone now
You couldn't stay stay


Ik mis je, Katrien

maandag 1 december 2008

My best friend,,

Je bent zo schattig, lief en klein.
Bij jou te zijn, is altijf fijn.
Als een engeltje, gezonden door onze God,
zet jij de wereld op z'n kop.
Jij brengt een beetje hemel op deze aard,
Maar jij bent diezelfde hemel waard!

Voor het liefste meisje van de hele wereld: Sarai!!! Zie je graag, meid!

zaterdag 29 november 2008

Help...

Ik weet niets meer te schrijven de laatste tijd... Is mijn leven echt zo oninteressant geworden, of was het altijd al zo, maar zeverde ik vroeger gewoon wat? Geloof me, ik denk nog veel aan mijn blog en ik laat jullie niet in de steek, ik weet gewoon niet wat te schrijven. Nu vallen me wel twee dingen in: 1. Ik had overlaatst een examen gehad, mijn allereerste examen op de hogeschool!!! Eerst had ik een proefexamen en daarvoor had ik 19/20, maar ik had al de vragen op voorhand gekregen van iemand, waardoor het niet echt moeilijk was om zoveel te halen, maar toch was ik wel blij. En je moest de leerkracht zien kijken hebben toen gezegd had dat ik zoveel had, want we moesten het examen van een medestudent verbeteren. En ik heb nogal problemen met die leerkracht, omdat ik een beetje te luidruchtig ben (was) en haar les. Maar doet er niet toe. Wat er wel toe deed, was het echte examen! Ik vond het best wel spannend. Dus ik maakte het examen, en ik had eigelijk wel het gevoel dat het goed gegaan was, maar al mijn medestudenten vonden het zo ontzettend moeilijk en echt iedereen was aan het flippen, en ja, dat zette zich natuurlijk ook op mij en ik begon te twijfelen of het wel daadwerkelijk zo goed gegaan was dan ik dacht. Maar twee dagen later mocht ik al op gesprek met de leerkracht, ja met diegene die me niet zo goed afkan, en kreeg ik mijn punten al: 13,5/15!!! Whoehoe! Ikke wel blij natuurlijk. Het gesprek verliep wel wat minder goed. Ik kreeg een heleboel terechte, maar vooral onterechte kritiek naar mijn hoofd gesmeten... Maar ja, ondertussen zorg ik er voor dat de leerkracht niets meer van commentaar op mij kan geven (hoewel ze wel altijd iets vind) en zorg ik dat ik veel antwoord e.d., we zien wel (de reden daarvoor is dat we ook op onze attitude gequoteerd worden voor dit vak).
En 2. Magali heeft een stretch in haar oor!!! Ja, een stretch, zo'n gat in je oor =p maar een kleintje bij mij. Ik weet het, de meeste vinden dat vies en eng, maar ja, ik vind het mooi (kleintjes dus), dus heb ik nu ook één. Om misverstanden te vermijden (dat jullie niet denken dat ik met zo'n groot gat in mijn oor loop) en gewoon omdat ik graag foto's neem en op mijn blog plaats, zal ik een foto ervan plaatsen =p
Zo, dit was het weer voor vandaag (of voor de komende halve maand). Zo meteen ga ik lekker een ijsje gaan eten met de liefste jongen van de hele wereld en nog lekker genieten van de mooie avond :)
Dag dag lieve mensjes!Gewoon omdat deze leuk is ;-)

zaterdag 15 november 2008

Het ontstaan van Fredje

Ik heb in een vorig blogbericht beloofd dat ik het verhaal van Fredje nog ging vertellen.
Eerst en vooral, dit is Fredje.1 november ben ik met mijn vriend en enkele vrienden van hem naar Bellewaerde geweest. Echt super leuk. Wel slecht weer, maar ja, dat risico neem je als je in het najaar naar een pretpark gaat, hé.
Maar we liepen dus in het park, en we zagen van die kraampjes staan om ballen in te gooien (wat er makkelijker uitzag dan het was). En iedereen wou dat proberen, maar ik vond dat een beetje geldverspilling (het was 2€ voor 2 ballen te gooien!!!). Maar we stonden daar al een halfuur, iedereen had daar al een 10-tal € aan uitgegeven, behalve ik en het resultaat waren 2 gewonnen kikkers (door een eenzelfde persoon). Maar een meisje in ons groepje, Hanne, was echt verzot van kikkers en ze wou echt een hebben. En die ene jongen die al 2 kikkers had gewonnen, had ze beide aan zijn vriendin gegeven en het was echt superzielig voor Hanne. En eigelijk had ik iedereen al een halfuur bezig gezien en was ik benieuwd wat ik ervan zou terecht brengen. Dus... Ja, inderdaad, Magali ging het ook eens proberen! Ik zei nog 'allemaal kijken hoe Magali afgaat!', alle ogen op mij gericht, ik gooi de bal en GOAL!!!!!!!!!! Jaaaaaaaaaaaaa! Raak! Whoehoehoe!!! (mijn reactie was in werkelijkheid nog uitbundiger, het kon me niet schelen wat iedereen van me dacht). Dus ik had een kikkertje gewonnen. De tweede bal was niet raak, maar misschien maar best, want anders had ik zo'n grotere knuffel gewonnen en ging de verleiding misschien te groot zijn geweest om niet te doen wat ik heb gedaan: de kikker aan Hanne geven.
Niet dat ik wil stoefen over het feit dat ik die kikker heb weggegeven, ik wil enkel stoefen over het feit dat mijn eerste bal meteen raak was, terwijl anderen (grote, sterke jongens) al 10-tallen euro's hadden afgegeven en (bijna) niets hadden gewonnen. =p
Maar Fredje hangt in mijn kamer, dus bovenbeschreven kikker kan Fredje niet zijn! Inderdaad niet. Hanne ging ook nog eens proberen te gooien, en ja, ze had ook prijs! En dan heb ik haar kikker gekregen, en zo is Fredje ontstaan. En die zit nu op mijn staanlamp in mijn peda-kamertje. Is hij niet cool?