Hardboiled

Hardboiled: mijn verslaving tijdens de examens. Ik heb al zoveel keer geoefend dat ik al uit kan geraken. Op onderstaande afbeelding sta ik in de highscores samen met Bollie, toen we het eens samen hebben gespeeld. Romantisch toch?

Een aanrader hoor

examens gedaan!

Gedaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Zou zeggen: "vaaaaakaaaaaaaaantieeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!" Maar heb geen.. Maandag begint de les alweer =(
Maar toch: de examens zijn gedaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan!!!!!!!!!!!!!!!

Pure gelukzaligheid

Gisteren was de mooiste avond van mijn hele jonge leventje! Ik heb namelijk mijn schatje verrast met een romantisch avondje en een heerlijke chocoladefondue (met witte chocolade!!!). Ik heb mijn peda-kamertje versierd door een hartjes-deken op de grond te leggen met daarop rozeblaadjes en overal kaarsjes te plaatsen; fruit en cake te snijden enzovoort.
Natuurlijk liepen er al een paar zaken in het honderd. Zo komt hij normaalgezien maar op peda om 18u en opeens stond hij voor mijn deur om 16:30!!! Dus ik kon hem niet binnenlaten, dus had hij natuurlijk al iets door, maar hij dacht gewoon dat ik iets op mijn kamer liggen had dat hij niet mocht zien. Maar de spanning moest nog stijgen, want Bollie (= Thomas = mijn schatje) had normaalgezien bezoek om 19u tot max 20u, maar het bezoek was in retard van meer dan een uur en het duurde ook langer dan verwacht. Om 21:30u belde Thomas eindelijk dat het bezoek weg was. Ik naar zijn kamer lopen, hem blinddoeken, en hem naar mijn kamer gebracht. Hij was sprakeloos! En dat was de start van een super romantische avond! Ik voelde me zooo gelukkig!

Wat ging er door je hoofd?

Wat ging er door je hoofd toen je twee messen en een bijltje in je rugzak stopte. Wat ging er door je hoofd toen je met je fiets vertrok naar het Fabeltjesland. Wat ging er in je hoofd toen je binnenstapte in het kinderdagverblijf. Wat ging er door je hoofd toen je het eerste kindje doorboordje met je mes en toen iedereen rondom je begon te schreeuwen. Wat een hels geluid moet dat zijn geweest. Kinderen die om hun leven huilen, schreeuwen. Ik begrijp het niet. Hoe kon je? Hoe kon je zoiets doen? Wou je alle kinderen in de wereld vermoorden? Had je zelf zo’n verschrikkelijk leven dat je andere kinderen van die pijn wou sparen? Had je net een meisje zwanger gemaakt die abortus heeft laten doen of die een miskraam kreeg? Of was er gewoon iets in je geknakt, iets, iets dat niet uit te leggen is? Je wou gewoon moorden? Hoe kon je zoiets doen? Niets ter wereld geeft jouw het recht dit gedaan te hebben! Niets! De hele wereld is boos op je, de hele wereld haat je! Ik haat je! Je hebt levens ontnomen, levens die nog niet eens gestart waren. En jij lacht er mee. Jij wou 10-tallen baby’s vermoorden en jij kan alleen nog maar lachen. Ben je gek of zo? Zeg het me! Ben je gek? Ja, je bent gek! En jouw gekheid heeft drie mensen het leven gekocht en 10-tallen, 100-tallen het leven verpest! Ik haat je, zeg ik je, ik haat je! Ik haat je zo fucking veel! Jij doet woede in me opborrelen. Jij, jij… ik wou dat ik je kon slaan! Ik zou je slaan! Ik zou spugen in je gezicht! Ik zou… ik hoop voor jou dat je niet meer op vrije voeten komt, want mensen zullen je vermoorden.
Ik wil niet boos zijn. Is dit wat God van me verwacht, dat ik kwaad ben! Ik kan je niet vergeven voor wat je ons hebt aangedaan, maar ik wil je vergeten, je opsluiten in mijn vergetendheid. En ik wil rouwen met alle andere mensen, ik wil klaar staan voor hen die mij nodig hebben. Ik wil bidden voor de families die nu zoveel pijn lijden. Maar elke keer als ik bid, kom jij in mijn gedachten en lukt het me niet meer om je te verbannen en moet ik ook voor jou bidden. Maar ik wil niet voor jou bidden! Ik weet niet eens wat te bidden! Ik kan enkel bidden dat je zult boeten, maar zo mag ik niet bidden. Ik leg mijn hoofd neer, ik ga slapen. Ik bid voor de families... ik bid voor jou… Maar ik blijf me afvragen ‘wat ging er door je hoofd?’ Hoe kon je?

We zien wel, is het niet?

Nog 2 te gaan en ik ben er vanaf! En het mag wel ook hoor, want wat duurt het lang! Ik ben nu al 5 weken aan het leren leren leren!!! Whaaaaaa!!!!

De letters achtervolgen me op straten, de woorden in mijn dromen, de zinnen in mijn hoofd. Maar dan zit ik daar, in een grote zaal, allemaal krakende stoelen en zuchtende mensen rond me heen. En letters, woorden, zinnen ontglippen me en mijn hoofd is leeg... Geen woord kan ik schrijven op het blad papier dat voor me ligt...

Hehe, nee, grapje, zo erg is het niet. Hoewel ik er geen gedacht van kan vormen hoe ik het gedaan heb, heb ik meestal wel overal alles kunnen invullen. Nu enkel nog hopen dat het het goede antwoord was. Maandag nog eentje en woensdag, dan ben ik er vanaf, van mijn eerste examenperiode van de hogeschool. Ik hoop dat ik het er goed vanaf heb gebracht, maar ik durf een uitspraken maken. We zien wel, is het niet.

En nog groot nieuws!!! Misschien wordt zomer 2009 toch geen 'normale' zomer. Normaal ging ik niet kijken om een zendingsreis te maken, maar het is toch begonnen kriebelen en "toeval" (jaja.. toeval, uhum) heeft me geconfronteerd om toch iets te gaan doen... En nu is er een petieterig klein mini kansje dat ik heel misschien deze zomer voor twee weekjes naar Oekraïne zou gaan om te werken onder de straatkinderen. Maar de kans is nog heel miniem. We zien wel, is het niet?

En nog iets, maar het staat ook nog niet vast: ik ga misschien deze zomer leiding geven op een kamp voor christelijke kindjes met een matig tot ernstige handicap. Ik doe nu een animatorcursus van de EJV en dat zou misschien mijn stageplaats kunnen zijn. Let us hope and pray it will be. We zien wel, is het niet?

Zo, maar ik ga slapen. Ik hoop snel terug te kunnen schrijven, met interessante informatie (is het dan ooit al interessant geweest?). We zien wel, is het niet?

Psalm 8

Een probeerseltje: een psalm in dichtvorm omzetten:

Hoe machtig is Uw naam, Oh Heer,
U die aan de hemel Uw luister toont, elke keer.
Met de stemmen van alle kinderen uit alle landen,
Bouwt U een macht op tegen wraak en verzet van Uw vijanden

Wat een wonderen die ik zie
- de sterren en de maan -
Als ik naar de hemel kijk,
Wat is dan een mens,
Dat U niet van zijn zijde wijkt?

Dankzij U, mochten we bijna als een god
- gekroond met glans en glorie - leven.
Ons hebt U het werk van Uw eigen handen gegeven.
Dieren van veld en al het vee,
Vogels aan de hemel, vissen in de zee.

Hoe machtig is Uw naam op heel de aard, Oh Heer.
Dit zal ik zeggen, keer op keer.
.
In het Engels is het toch soms zoveel mooier hé, er straalt soms zoveel meer kracht uit, zoals bovenstaand vers. (Dit even terzijde hoor)

What's going on?

Hoi lieve mensjes,
Alles goed met jullie?
Whiii, mijn eerst blogbericht in 2009!! Niet dat het interessant zal worden hoor, naja.
Ik zit voor de eerste keer in mijn blok!! Whaaaaaaa, spannend!!!!!!! Streeeeeeeesssssssss!! Ja, ik ben volop aan het stressen! Ik zie de ergste scenario's voor me, dat ik voor niets geslaagd zal zijn. Ik weet het, ik mag zo niet denken, optimistisch blijven, maar ik kan dat beeld gewoon niet loslaten! Maar foert, ik ga jullie hier ook niet mee lastig vallen. Ik begin volgende week maandag trouwens, gebed is altijd welkom, mijn mede-believertjes.

Vandaag had ik weer een lumineus idee! Mijn deur van peda (≈ kot) volplakken met post-itjes! Geweldig toch. Natuurlijk geen lege, maar gewoon met mooie tekstjes, of ik laat andere mensen er iets op schrijven. Nu zal ik nooit meer met een dipje m'n kamer uitkomen, want mijn deur zal vol te staan met positieve dingetjes =D.

Zow, moet ik nog iets zeggen? Ben vandaag 3 maand samen met mijn vriend =D wat gaat het snel, maar de liefde/verliefdheid groeit alleen nog maar =D Ik hou heel veel van hem!

Zo, ik ga nu nog ff ontspannen en dan slapen, want morgen wordt terug een blokdag!
Lieve groetjes, ikke