Wat ging er door je hoofd?

Wat ging er door je hoofd toen je twee messen en een bijltje in je rugzak stopte. Wat ging er door je hoofd toen je met je fiets vertrok naar het Fabeltjesland. Wat ging er in je hoofd toen je binnenstapte in het kinderdagverblijf. Wat ging er door je hoofd toen je het eerste kindje doorboordje met je mes en toen iedereen rondom je begon te schreeuwen. Wat een hels geluid moet dat zijn geweest. Kinderen die om hun leven huilen, schreeuwen. Ik begrijp het niet. Hoe kon je? Hoe kon je zoiets doen? Wou je alle kinderen in de wereld vermoorden? Had je zelf zo’n verschrikkelijk leven dat je andere kinderen van die pijn wou sparen? Had je net een meisje zwanger gemaakt die abortus heeft laten doen of die een miskraam kreeg? Of was er gewoon iets in je geknakt, iets, iets dat niet uit te leggen is? Je wou gewoon moorden? Hoe kon je zoiets doen? Niets ter wereld geeft jouw het recht dit gedaan te hebben! Niets! De hele wereld is boos op je, de hele wereld haat je! Ik haat je! Je hebt levens ontnomen, levens die nog niet eens gestart waren. En jij lacht er mee. Jij wou 10-tallen baby’s vermoorden en jij kan alleen nog maar lachen. Ben je gek of zo? Zeg het me! Ben je gek? Ja, je bent gek! En jouw gekheid heeft drie mensen het leven gekocht en 10-tallen, 100-tallen het leven verpest! Ik haat je, zeg ik je, ik haat je! Ik haat je zo fucking veel! Jij doet woede in me opborrelen. Jij, jij… ik wou dat ik je kon slaan! Ik zou je slaan! Ik zou spugen in je gezicht! Ik zou… ik hoop voor jou dat je niet meer op vrije voeten komt, want mensen zullen je vermoorden.
Ik wil niet boos zijn. Is dit wat God van me verwacht, dat ik kwaad ben! Ik kan je niet vergeven voor wat je ons hebt aangedaan, maar ik wil je vergeten, je opsluiten in mijn vergetendheid. En ik wil rouwen met alle andere mensen, ik wil klaar staan voor hen die mij nodig hebben. Ik wil bidden voor de families die nu zoveel pijn lijden. Maar elke keer als ik bid, kom jij in mijn gedachten en lukt het me niet meer om je te verbannen en moet ik ook voor jou bidden. Maar ik wil niet voor jou bidden! Ik weet niet eens wat te bidden! Ik kan enkel bidden dat je zult boeten, maar zo mag ik niet bidden. Ik leg mijn hoofd neer, ik ga slapen. Ik bid voor de families... ik bid voor jou… Maar ik blijf me afvragen ‘wat ging er door je hoofd?’ Hoe kon je?