Nieuwe blog

Lieve mensjes,
Ik heb een nieuwe blog gemaakt. Een blogje waar ik jullie mijn avonturen wil vertellen die ik meemaak met mijn kleine schat, Amana.
Ik hoop jullie daar allen welkom te heten.

Het einde in zicht

Wat een stresserende periode! Een grote twee weken geleden liet de gynaecoloog mij weten dat het kindje heel laag zat en betwijfelde hij of ik hem de week erna nog wel zou zien op zijn praktijk. Net die week had ik examens, wat het nog allemaal spannender maakte, want net toen mocht dit kindje nog niet komen! Toen werd het weekend, mijn vriendje was bij mij en dan mocht het eindelijk komen, maar... het kwam niet... Mijn vriendje naar huis, 't kindje mocht dus niet komen! Het werd weer weekend, het mocht weer komen, weer niets...
Toen werd het 11 november, de uitgerekende datum! De datum waar we allemaal naar uit keken, want op die dag zou het kindje altijd vrij hebben op zijn/haar verjaardag, Thomas was bij mij en mijn ouders moesten niet werken. Ja! Ik kreeg weeën! Om 3u30 's nachts. Ik had het gevoel dat mijn buik opzwol en dat al mijn organen in mijn buik een grote druk kregen, gezwegen van de druk op mijn onderrug. Ik kon natuurlijk niet meer slapen. Adrenaline stroomde door mijn lijf! Mijn kindje zou worden geboren!!! Om de 7 minuten weeën! Een uur later heb ik mijn ouders gewekt. Toch nog maar een uurtje rusten. De weeën bleven om de 7 minuten komen. Uiteindelijk toch maar opgestaan. Maar toen... 10u30 was het. Bam, hup, weeën gedaan. Niets meer, zo plots! Geen opgezwollen buiken, geen rugpijn meer, gewoon niets meer! Nog naar het ziekenhuis geweest om alles te laten checken. Alles was goed met het kindje. Ik 1 cm opening. Wat was ik daar nu mee? Natuurlijk was ik blij dat alles in orde was met het kindje! Maar 1 cm opening?? Daar kan je nog maanden mee lopen... Die avond zat ik emotioneel toch wel een beetje door en ook de dag nadien heb ik me moeten slepen om tot de avond te komen.
Ondertussen wel een leuk en druk weekend achter de rug met mijn liefste schatje.
Dinsdag is mijn volgende afspraak met de gynaecoloog. Hopelijk krijg ik een ik dan een datum om het te laten inleiden, want dit kleintje in mijn buik heeft nu al een gewicht van 4kg! Klein beetje beangstigend voor zo'n klein meisje als ik :p

Foto's zeggen soms meer dan woorden

Omdat ik het al een lange tijd niet onder woorden kon brengen, breng ik het nu maar onder foto's. Het nieuws zal wel duidelijk zijn.

Euthanasie

Gelezen op de blog van Reinie

Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik aan tafel over koetjes en kalfjes te praten tot het gesprek op euthanasie kwam. Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood zei ik tegen haar: "Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van machines en gevoed word met vloeistof uit een fles. Als je mij in die toestand ziet, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar af!"

Ze stond op, trok de stekkers van de tv en mijn computer uit het stopcontact en heeft al mijn bier weggegoten!

Back to school

De mensen van de lagere school en het middelbaar hebben al een schoolweekje achter de rug en ook voor mij is het bijna zover. Maar eigenlijk vind ik het helemaal nog niet zo erg, ik kijk best uit naar het nieuwe schooljaar. Ik heb een hele leuke vakantie gehad, heb heel veel gedaan en heb me maar weinig verveeld, maar ik heb het gevoel dat het tijd is om er terug in te vliegen en er terug een mooi schooljaar van te maken. Maar ik kijk er ook wel wat weemoedig naar toe, want het is toch best eng met de zaken die me te wachten staan en soms slaat de angst wel toe, maar toch weet ik dat het me terug zal lukken, zoals het me vorig schooljaar is gelukt. Misschien/waarschijnlijk zal ik herexamens hebben, maar dan is het maar zo, ik weet dat ik op een dag zal afstuderen en mijn diploma zal hebben. Alles op zijn tijd :-)

Mijn hart zegt...

Mijn hart zegt “ik hou van je”
Maar mijn lippen zeggen “ik haat je”
Mijn hart zegt “neem me vast”
Maar mijn handen duwen je weg
Mijn hart zegt “ik heb je nodig”
Maar mijn ganse lichaam stoot je van me af

Ik wil je toelaten in mijn wereld
Maar ik weet niet hoe
Ik wil je de sleutel geven van mijn hart
Maar ik weet niet waar die is
Ik wil je van me laten houden
Maar het is alsof zelfs jou liefde
Mijn muur niet kan doorbreken

Ik hou van je
Neem me vast
Ik heb je nodig
Het zal niet over mijn lippen komen,
Maar toch voel ik dat je weet wat ik bedoel

Long time ago...

Hoi,
Verlegen kom ik nog eens terug op mijn blog-o-theekje. Het is inderdaad lang geleden! Mijn excuses hiervoor! De laatste maanden is er gewoon zo ontzettend veel veranderd in mijn leven (te veel om te vertellen).
Als ik eerlijk moet zijn, ik heb ergens bewust mijn blog, en daarmee die van andere, vermeden. Ik kwam hier niet meer om de confrontatie met mezelf niet te moeten aangaan. Mijn blog was een plaats waar ik alles kwijt kon, mijn emoties en gedachten, maar nu ging dit plots niet meer en ik kon het niet opbrengen om schijnheilig te doen.
Misschien dat het nog wel duidelijk wordt welke de veranderingen zijn in mijn leven, misschien ook niet.

Wat ik wel kan zeggen, is dat ik geslaagd ben voor mijn eerste jaar orthopedagogie :-)
En met dit goede nieuws, wil ik graag dit bericht afsluiten!

Tot gauw!
Groetjes

Mooie citaat gevonden in mijn cursus

"Aan kinderen wordt vaak gevraagd 'groot te zijn'. Daarmee wordt bedoeld dat ze zich als volwassenen moeten gedragen.
Aan volwassenen wordt nooit gevraagd 'klein te zijn', om naar de wereld te kijken door de ogen van het kind."
Peter Adriaenssens

De liefde is nog steeds niet over!

Nog stapelverliefd ben ik! Deze twee gedichtjes schreef ik afgelopen dagen (gisteren om precies te zijn):

Als jij niet bij mij bent

Als jij niet bij mij bent
Dan voel ik zo'n groot gemis
Dan is het alsof m'n hart huilt
En verlangt mijn hele lichaam
Om bij jou te zijn

Als jij niet bij mij bent
Dan is alles donker om me heen
Dan moet ik tasten in het donker
Om de weg te vinden
Die leidt naar jouw liefde

Als jij niet bij mij bent
Dan is er een leegt in mij
Die niet opgevuld geraakt
Tot ik terug tot rust kan komen
In jouw sterke armen

Als jij niet bij mij bent
Dan kijk ik uit naar het moment
Dat we terug samen zijn
En ik jou kan overspoelen
Met mijn onvoorwaardelijke liefde

ღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღღ

Zo verliefd ben ik op jou

Ik loop op wolkjes
en dans op de regenboog.
Ik zing samen met de vlinders in mijn buik
en lach met de kriebels in mijn lijf.
Ik spring gaten in de lucht
en sta uren op de daken
om ervan te schreeuwen hoeveel ik van jou hou.
Zo verliefd ben ik,
zo verliefd ben ik op jou.

Lopen, dansen,
zingen, lachen,
springen, schreeuwen.
Allemaal voor jou.
Zo verliefd ben ik,
zo verliefd ben ik op jou.

Magali gaat autorijden!!!

Allen opgepast waar u deze zomer zal rijden! Vooral opletten rond de streek van Eeklo, want... Magali gaat rijlessen volgen!!! Straks ga ik me gaan inschrijven om deze zomer 20 uur te gaan rijden, zodat ik daarna zonder begeleider achter het stuur mag! Spannend allemaal! Ik hoop echt dat het zal lukken, want ik ga volgend jaar (jammergenoeg :( ) niet meer op peda zitten, dus om dagelijks meer dan 4u met het openbaar vervoer te reizen, zie ik ook niet echt zitten. Alleen zijn er nog enkele probleempjes: ik heb nog geen auto, geen geld om die auto te verzekeren en nog minder geld om benzine te betalen... Maar dat zijn zorgen voor later! Nu mij eerst concentreren om die 20u te halen! Verder zien we wel!