.JPG)
Sorry, een tweede gedichtje op een rij, maar deze heb ik gisteren geschreven. Geschreven voor Katrien, zij is nu aan het fladderen bij de Heer:
Lieve, kleine rups,
Wat ben je mooi geworden
Getooid met zijden vleugels
In alle kleuren van de regenboog
Die sla je nu wijdopen
En fladder je naar een plaats
Waar we je niet meer kunnen zien
Ik wou dat ik je terug kon roepen
Dat je terug een rupsje kon zijn
Maar dan weet ik:
Je bent nu vrij
Je bent nu mooi
Je bent nu een vlinder
Lieve, kleine rups,
Wat ben je mooi geworden
Getooid met zijden vleugels
In alle kleuren van de regenboog
Die sla je nu wijdopen
En fladder je naar een plaats
Waar we je niet meer kunnen zien
Ik wou dat ik je terug kon roepen
Dat je terug een rupsje kon zijn
Maar dan weet ik:
Je bent nu vrij
Je bent nu mooi
Je bent nu een vlinder
.
5 opmerkingen:
Zo zouden we het altijd moeten bekijken hè! Het is wel moeilijk, maar volgende keer als ik het er moeilijk mee heb (Katrien heb ik helaas niet gekend, maar andere lieve mensen wel, die ook zo jong gestorven zijn) ga ik jouw gedichtje nog eens lezen! Ik beloof het!
liefs, Reinie
Kippevel... En 't doet me er wel anders naar kijken...
ohh meid....
ik weet dat je het nog moeilijk hebt,en weet dat ik er voor je ben eh meid :) dag en nacht, ge weet dat ge mij op ELK moment mag smsn/ bellen als het even niet meer gaat eh...
dikke knuffel xxx
Sarai
@ Sarai: thnx meid. Tzelfde voor jou hé. En maak je maar geen zorgen over mij hoor =)
Knuf XxX
Dag lieve Magali!
Wat een mooi gedichtje. Ik ben echt verbaasd dat je zo mooi kan schrijven. Ik wist dat je mooie gedichtjes kan schrijven, maar dat je dit kon, wist ik echt niet, m'n lieve meid. Echt wonderbaarlijk prachtig en dit meen ik uit de grond van mijn hart!!! Ik zou het nooit of te nimmer na kunnen doen.
Je hebt echt talent!!!
Ook wat je schreef over het overlijden van Katrien, is zo emotioneel, zo puur, zo recht uit het hart.
Je verdient echt en dikke pluim omdat je zo rechtuit je gevoelens kan verwoorden!
En ik moet zeggen: ik heb (gedeeltelijk) dezelfde gevoelens bij wat ik heb gelezen. Toen Katrien stierf, dacht ik ook: "meid, wat heb je veel leed/onrecht in je leven gekend.
Hopelijk hebben diegenen wie jou vroeger hebben uitgesloten, gepest of wat dan ook, nu spijt van hun zonden (al is het nu wel te laat)!"
Ik wil me nogmaals excuseren omdat ik het nieuws niet telefonisch heb laten weten, want ik weet dat e-mail niet de ideale manier is om zoiets te weten te komen, maar ik heb alles gewikt en gewogen en ik dacht dat telefonisch misschien nog een veel grotere schok zou zijn. Maar van die beslissing heb ik nu spijt en nu denk ik: ik had haar toch moeten telefoneren, maar achteraf is het natuurlijk makkelijk gezegd. Ik denk dat ik me eigenlijk niet zoooo schuldig hoef te voelen, want ik heb ook maar gedaan wat ik dacht dat het beste voor je was en wanneer je zelf voor een stuk emotioneel gebroken bent, is het moeilijk om de juiste beslissing te nemen op dat moment. Ik hoop dat je dat begrijpt, maar ik denk van wel.
Ik wens je nog heel veel sterkte toe met het verwerken van dit grote verlies. Ik weet dat je geloof in God, het neerschrijven van je emoties, je ouders, vrienden en famileileden hier zeker zullen bij helpen en ik weet zeker dat je sterk genoeg bent om de kracht en de moed te vinden om je levenspad zonder haar fysieke aanwezigheid verder te zetten,want helemaal weg is ze nooit, ze blijft altijd in ons hart gegrift en hopelijk leeft ze verder bij God. Je weet dat ik het moeilijk heb om dit laatste te aanvaarden, maar soms wou ik dat ik het echt kon, Magali, en ik hoop dat jij ook altijd de moed blijft vinden om kracht te putten uit je geloof, want dit waardeer ik enorm aan jou! Echt waar!
Nogmaals, hele mooie site met prachtige tekstjes!!!
ZGJ
Vele lieve groetjes!
Annelien
Een reactie posten