Er was eens, niet zo heel lang geleden, een mooie prinses en een knappe prins. Beiden hadden een groot hart en ze wilden samen naar een ver land om daar mensen te helpen in de naam van de Koning.
Voordat ze vertrokken zochten ze zeven dwergen om mee te gaan op het grote avontuur.
Ze reden in en witte koets door vele bergen en dalen, vol gevaren. Soms werd de prins, die ook de koets bestuurde, bijna gek van de zeven kwetterende dwergen en zijn toekomstige vrouw, maar hij bleef volharden en zo won hij het respect van zijn metgezellen.
Na twee dagen zwoegen op de gevaarlijke wegen en een nachtje slapen in een prachtig kasteel, kwamen ze eindelijk aan in het verre land, ook wel Bosnië genoemd.
Al de eerste dag begonnen ze met het werk en gingen ze met de mensen van Banja Luka praten. Hoewel deze mensen soms eng overkwamen in hun korte broekjes en strakke T-shirts, stapte de groep over hun vooroordelen en gingen ze de mensen uitnodigen om te komen op de toverachtige avonden om elkaar en elkaars culturen beter te leren kennen.
Behalve dit gingen ze ook lieve, oude mensjes vrolijk maken in het bejaardentehuis en gingen ze samen knutselen met mensen die net iets anders zijn dan wij.
Ook gingen ze een bezoekje brengen aan het weeshuis, waar ze leuke spelletjes met de kinderen speelden en ze toverden een glimlach op hun gezichtjes. Dit deden ze ook op de kinderafdeling van het ziekenhuis. De ene ballon werd na de andere opgeblazen.
Behalve al deze dingen, gingen ze ook heerlijke lekkernijen uitdelen aan mensen die iets minder hadden dan wij. Als laatste hebben ze ook het huis van de Koning geschilderd.
Natuurlijk hadden de negen avonturiers ook wel eens vrije tijd, dan gingen ze zwemmen in de ijskoude rivier, leuke spulletjes verzamelen op de koopjesmarkt en de typische lekkernijen proeven van het verre land.
Ook hebben ze al hun wensen en dromen in een fles gestopt en deze in de rivier gegooid.
De zeven dwergen en het koninklijke paar hadden samen een mooie tijd in het verre land en hebben ze op de gezichten van vele mensen een glimlacht kunnen toveren. Zo werd de liefde van de Koning door deze negen, soms aparte, typetjes doorgegeven.
Ze leefden nog lang en gelukkig, in de wetenschap dat de Koning altijd bij hen is.
Einde
Enkele foto's (uitleg is wel niet nodig denk ik):
(kijk ook naar de foto op de achtegrond, op het grote scherm)
2 opmerkingen:
Origineel! En gewoon al die glimlachjes op de gezichten van de mensen daar, dat was al de moeite waard om te gaan...
groetjes, Reinie
ey lieve schat!!
leuke foto's kmis het wel hoor:D
mn pa heeft et op camera staan misschien zet ik die nog op facebook maar moet ff kijke of dat lukt..
kmis je echt ontzettend en ik hoop je nog eens te zien!!!
HVj
dikke zoen windy
Een reactie posten