.JPG)
Ze slaat de deur met een slag achter haar dicht
En loopt weg door de regen
Zal ze ooit nog door die deur lopen?
Nee, die was een deel van het verleden
En daar nam ze nu afscheid van.
Haar moeder zal ze wel missen,
Maar hem, nee, hij was het die haar
Trots had weggenomen
En nu was het tijd om die terug te nemen
Ze weet nog niet wat ze zal doen,
Maar nu is ze zelfstandig, vrij,
Verlost van zijn handen.
En denkend aan waar ze die nacht zal slapen,
Loopt ze haar vrijheid tegemoet.
.
4 opmerkingen:
pijnlijk... en helaas zo ontzettend vaak realiteit :-(
Hi leuk dat je op mijn site bent geweest en dat je het met mij eens bent over mijn levensstijl en gaaf dat je ook christen bent en een blog hebt greetz Sharon
Ben in ieder geval blij dat het geen realiteit voor je is Magali! Maar er zijn helaas genoeg vrouwen te vinden zijn waar dit anders ligt. Ja, er is zijn veel soorten verdriet (verborgen) die mensen elkaar kunnen aandoen.
Gr. Henk
mooi geschreven...
doet mij ezo denken aan een liedje van 'Barlow girls'
ik hou van jou meid
xxxx
Een reactie posten