Neuspiercing

Je gelooft het nooit! Of misschien ook wel... Maar... ik heb een neuspiercing! Zot hé! Dat heb ik eergisteren heel impulsief besloten. Ik had al een paar keer zitten denken dat ik wel graag terug (ik heb vroeger nog ene gehad, maar deze heb ik per ongeluk laten dichtgroeien) een neuspiercing wou, maar het was niet zo dat ik 'nu één moest hebben'. Maar dinsdag liep ik dus in Eeklo moet een goede vriendin van me en we kwamen een andere vriendin tegen, en we kwamen op het onderwerp 'piercings'. En ik zei dat ik wel nog graag een neuspiercing zou willen hebben, en die vriendin die we hadden tegengekomen zei: 'Wel, laat ene schieten.' Maar ik had dan ook zo iets van dat kan ik nu toch niet zomaar doen. Maar ik begon dan toch ook te twijfelen en erover na te denken, dus heb ik dan een smsje gestuurd naar mijn mamie of ik dus een neuspiercing mocht laten schieten. En ze had geantwoord met: "Dat moet je zelf weten. Je bent nu volwassen. Wat je ook doet, 't is goed voor mij (dat geldt enkel over die neuspiercing hoor)." Enzo stuurde ik een berichtje naar die vriendin, die ondertussen even naar huis was, dat ik toestemming had gekregen van mijn ma. En dan zijn we met z'n drieën naar de Black Store (piercing shop) gegaan en nu heb ik een neuspiercing, zot hé.

En nu ben ik ziek, dus da's heel handig om je neus te snuiten als je net een neuspiercing hebt laten steken...