.JPG)
Deze nacht zal het mijn eerste nachtje op peda vond/vind het toch wel moeilijk hoor. Hoewel iedereen heel erg vriendelijk is, was ik toch een beetje down daarnet. Ik moet zeggen: de eerste avond van een weekend of kamp, heb ik dit gelijkaardig gevoel. Ik ben gewoon nogal nerveus voor morgen. En dan ben ik nog eens mijn lessenrooster vergeten en kan ik totaal niet met de site van de school werken. Ik weet wel dat ik maar om 10:45u moet beginnen met de les, dus ik morgenochtend nog tijd genoeg om uit te zoeken welke les ik heb (en waar).
Ondertussen heb ik nog proberen mijn kamertje leuk in te richten en ik vind dat het al gezellig wordt. Maar ik zou toch nog een poster ofzo moeten hebben, want de muren zijn best kaal. Ik zal wel eens naar het centrum van Kortrijk gaan, deze week. Veel huiswerk zal ik toch nog niet hebben hé, hoop ik toch... Ik ben soms bang dat ik niets meer van vrije tijd zal hebben. Dat alles om school zal draaien en ik zal verdrinken in al het werk. Maar daar mag ik nu nog niet aan denken. Nu moet ik gewoon zorgen dat ik het overleef tot donderdag (want vrijdag heb ik geen les, cool hé). Dat komt wel in orde.
Ik zal gewoon blij zijn als die eerste dag(en) voorbij zullen zijn, dat ik een beetje aangepast ben aan alles om mij heen en al wat vrienden heb leren maken. Wat ik wel tof vind, is dat iedereen hier zo vriendelijk is, mijn peda-genoten proberen echt er voor te zorgen dat iedereen zich thuis voelt. Dat vind ik wel cool.
Maar zo, morgen meer over hoe ik de dag overleeft heb.
Gebedjes zijn altijd welkom ;-)
Starting early to celebrate my 50th!
2 maanden geleden
4 opmerkingen:
Spannend! Dat zou ik het vinden zo die eerste nacht! Maar ook wel eng hoor! Gelukkig dat iedereen zo vriendelijk is, dat scheelt al een stuk hè! En vandaag zal je ook wel overleven! Weet je al of er studiegenoten bij jou op de peda zitten? Samen is toch leuker dan alleen hè, zo'n eerste dag! Sterkte ermee! Groetjes, Reinie
Hey meid, ik herinner me mijn eerste avond op kot nog. Ik zat daar in Antwerpen, in een stad waar ik niemand kende, op een kot waar ik niemand kende. Ik huilde en was bang en voelde me alleen. Mama belde en zei dat ik eens naar de keuken moest gaan praten met kotgenoten, ik durfde niet goed maar deed het toch. Daar zat René, een kerel uit Oeganda, hij was ontzettend grappig en we praatten wat (in het Frans) en ik voelde me al een beetje beter. Verder durfde ik mijn kot niet uitkomen omdat ik bang was de mensen op kot te ontmoeten. Ik huilde nog een beetje voor ik in slaap viel. De eerste dag school was ik ontzettend nerveus, ik stond daar en er stonden allemaal anderen en normaal ben ik zo sociaal en nu durfde ik op niemand toestappen. En toen zag ik gelukkig Inge, een vriendin van Eva-Lianne die ik al een keer ontmoet had, ik ging meteen met haar praten, ontmoette haar vriendinnen en weet je wat? Ik had zooo'n zalige week !! Ik kwam superenthousiast thuis, wilde al meteen terug naar Antwerpen, ik had zo genoten! Net een kamp ofzo.
Amaai wat een verhaal. Dit alleen om te zeggen dat ik je gevoelens herken, en dat ik je kan beloven, ook al is het wat moeilijk in 't begin, het wordt sowieso geweldig! Ik vertrek vandaag naar A'pen anders had ik nog eens met je kunnen afspreken, maar dat doen we wel id toekomst hé !
dikke zoen
Sara
hey lieve meid
ik kan geloven dat je je nogal beu voelt, zo ver weg van huis, nieuwe omgeving, nieuwe mensen, nieuwe... vanalles eigenlijk ... maar weet dat ik er altijd ben voor jo eh :) en ik weet zeker dat je een leuke tijd daar gaat hebben :)
ik hoop dat de lessen een beke meevallen eh, want ik denk dat die richting echt wel iets voor jou is hoor :)
vele groetjes en doet dat daar goed eh :)
I love you xxx
hey maggi,
spannend hé!
een nieuwe wereld gaat nu voor je open,
je mag erop rekenen dat ik voor je zal bidden =)
als je zin hebt in een babbel stuur een smske dan bel ik je even,goed :-)
Gods zegen,
en slaaplekker vanacht
xxx
abi
Een reactie posten