.JPG)
Gisteren ben ik naar Night of the proms geweest. Eén woord: zalig! Het was echt zo goed, met de perfecte liedjes, zoals 'I believe I can fly' en 'They stood up for love' en prachtige klassieke én gospelmuziek!
Maar laat ik beginnen bij het begin. Na een hele leuke rit op de bus met mijn medestudentjes van de katho, eerste -, tweede -en derdejaars, allemaal Ipsoc-genootjes, kwamen we eindelijk aan in het Sportpaleis. Bollie en ik bleven bij Bart, Maxim en Petje, drie van onze vrienden die naar de personen-met-een-handicap-ruimte aka vip-ruimte, mochten. Bollie duwde Bartje in zijn rolstoel, ik Maxim en Petje zichzelf. En normaalgezien worden rolstoelgebruikers dan verder begeleid door het Rode-Kruis, maar wij mochten steeds verder mee, tot we in de vip-ruimte waren terecht gekomen. Ik keek mijn ogen uit mijn hoofd, wat een beeld! Vanuit die plaatsen, heb je echt een perfect zicht. Ik dacht dat we elk moment terug naar beneden moesten, want we hadden eigelijk staanplaatsen, maar opeens kwamen ze met twee stoelen voor Bollie en mij. Wat hebben we genoten! Ik voelde me intens gelukkig.
Na de pauze zijn we dan wel naar beneden gegaan, om het tweede deel bij onze andere vrienden te staan. De sfeer zat er dik in!
Ik heb echt zo genoten van die avond :) ik kijk al uit naar volgend jaar!
Met dank aan al mijn peda -en orthogenootjes!
1 opmerking:
Zalig hè, om een keer als VIP behandeld te worden! Theo zat in de gips toen hij naar een concert van Joe Cocker ging, en een vriend van hem ook! Allebei tijdelijk, maar ze hadden toen ook twee vrienden mee die hun rolstoelen duwden en toen kregen ze aparte parkeerplaatsen, ze hoefden niet in de rij te staan, en prachtige plaatsen, met inderdaad ook twee stoelen voor de vrienden! Maar ja, voor iemand die altijd in een rolstoel moet zitten is het natuurlijk anders...
Een reactie posten