zaterdag 12 juli 2008

Het is goed.

Als ik denk aan wat er straks komen zal, word ik een beetje bang, misschien zelf een beetje overstuur. Ik voel m’n maag samenkrimpen. Maar ik weet dat Hij daar is, en dat geeft me terug moed en hoop. Ik weet dat alles goed komt, en dat Hij achter me staat en me steunt. Dat Hij met me mee gaat. En als ik daar aan denk, dan voel ik mijn angst langzaamaan verdwijnen en weet ik dat het goed is.

Geen opmerkingen: